lyrics
Не сакам да пораснам во робот ама толку е сигурно меѓу металите
Не сакам да пораснам во робот,
ама толку е сигурно меѓу металите,
таму нема луѓе завидливи од минијатурни групации,
таму нема залудни гневни манифестации
таму нема емотивни рации
заради време пополнување,
таму нема чепкање под кожа од блут и сличи занимации.
Не сакам да пораснам во робот,
ама родот ни е завидлив на прогрес,
па во дегрес,
прави експрес етикетирање,
заради страв од новите бои
имуни на пропаганда и маскирање.
Не сакам да пораснам во робот,
ама овие поетски кругови смрдат на реа,
од берба покосена, изноносена носија, изнемоштеност, крвишта и потоина смртна,
од дете на дете што тукушто пркна.
Не сакам да пораснам во робот!
ќе си купам цвеќе,
иако можам да предвидам уште сега веќе
дека долго нема да трае,
како и да е
исечено е од земја на корења зацементирани,
а и полумртви цвеќиња од таму,
со самото одделување
се веќе анимирани.
credits
license
all rights reserved